Website online en gitaarlessen!

Hij is al even online, maar nu met de laatste bijgewerkte puntjes klaar voor iedereen om te bewonderen. Mijn nieuwe website voor mijn singer-songwriter zijn: www.timbakkermusic.com. Ik ben superblij met het mooie resultaat en het werk dat Lotte van der Zanden heeft geleverd! Neem gerust even een kijkje!

Verder staan er nog meer leuke dingen in het vooruitzicht. Met de kindervoorstelling "Met mijn ogen dicht", waarin ik als gitarist/zanger speel, treden we komende zondag 9 september op het !Uit-Festival in de Prinsentuin te Leeuwarden op. Als kind opgaan in een serene wereld vol fantasie of als volwassene terug naar het kind zijn? Laat je zondag dan meenemen in deze voorstelling!
Klik hier voor een kleine sfeer-impressie.

Ook is deze week het nieuwe seizoen van de gitaarlessen Van kampvuur tot stadion, die ik geef, van start gegaan. Zou je zelf wel eens in de huid van (en dit zijn natuurlijk maar voorbeelden) singer-songwriter Jason Mraz of John Mayer willen kruipen of oude gitaarhelden als Slash van Guns 'N Roses of Metallica onder de loep willen nemen, neem dan gerust contact op en dan leer je sneller gitaarspelen dan je denkt. Op een praktische manier gaan we aan de slag en pas ik de lesinhoud aan op wat jij leuk vindt om te spelen. Zo heb ik zelf ook leren spelen, plezier weten te houden in wat ik doe en ik ervaar dat mijn leerlingen dit ook ondervinden. Noten lezen probeer ik bij voorkeur zoveel mogelijk te vermijden, want het gaat in mijn optiek om zoveel mogelijk gevoel en beleving van muziek.

Van liedjes spelen bij het kampvuur tot rockmuziek in een band. Dus mocht je interesse hebben en een gratis proefles willen? Mail dan naar bakker.t@live.nl

Terugblik afstudeervoorstelling en jawel, mijn website is binnenkort online!

Twee weken terug heb ik mijn afstudeervoorstelling gespeelde op het Kleinschalig Beelden Theater Festival de Worteldagen. Na wat voor onderzoek ben ik twee weken lang gaan wonen en werken op locatie in Norg te Drenthe. Een van de leukste dingen die ik ooit heb gedaan. Mijn locatie waar ik mijn voorstelling maakte en speelde is een vennetje in een eeuwenoud bos beheerd door Natuurmonumenten. Ik heb daar een alternatieve manier gevonden om popmuziek ter gehore te brengen en het zo uit het gebruikelijke beeld van een podium met artiest en publiek in een zaal gestapt. Een popliedjesvoorstelling gecombineerd met beeldend theater, waarin ik het publiek op een onbevangen en  berustende reis meenam. Het weer was super de dagen van het festival, waardoor het extra geslaagd was. Ik heb een super tijd gehad met alle studenten die ook een voorstelling maakten. Het werd op het kamp een kleine samenleving, waarin iedereen zichzelf kon zijn, wat zorgde voor een hoop moois in de programmering van het festival :)

Iets anders, maar ook onderdeel van mijn afstuderen...heeel binnenkort, als in een paar dagen, komt mijn website online! Na uren concepten bedenken, brainstormen en moodboards maken hebben we een mooi format voor mijn website gevonden. Webdesigner Lotte van der Zanden heeft hem ontworpen en hoe :) Hou het in de gaten!

Wat (w)eet jij nou?

Ik stap even uit mijn afstuderen voor het volgende hoor...wel iets wat mijn reis door het leven hoogstwaarschijnlijk gaat beïnvloeden.

De waarheid wordt eerst altijd uitgelachen, dan gebagatelliseerd en vervolgens wordt er met schaamrood op de kaken aan toegegeven.

Heb je wel eens gehoord dat we dom worden gehouden? Dat we als nummer in plaats van persoon worden behandeld? Die zinnen heeft vast wel eens iemand gebruikt in je omgeving. Een ietwat verbitterde vader, oom of opa die slachtoffer is van bijvoorbeeld bezuinigingen in zijn bedrijf. Iemand die het vertrouwen in de wereld volledig kwijt is en aan den lijve heeft ondervonden dat het in de wereld voor het grootste deel om geld draait. Iemand die jij misschien voor gek verklaart, omdat hij wel wat overdrijft en alles niet over een kam kan scheren. Ok, hij of zij mag wel wat minder klagen misschien, maar ongelijk kun je die persoon niet helemaal geven.

Wat zou je doen of zeggen als ik je vertelde dat er stofjes in het eten dat je koopt worden gedaan? Stofjes waarvan je bijvoorbeeld een zak chips in een keer opeet (heb ik gisteravond nog gedaan). Niet alleen omdat het lekkere chips is, maar ook omdat er een stofje in zit die je smaakpupillen stimuleert. De smaakversterker Mononatriumglutamaat. Ook wel bekend als E621. Een stof die niet alleen smaak versterkt, maar ook aanzet tot meer verkoop van producten.

Wat als ik zeg dat we een daling zouden zien van ziektes en aandoeningen als obesitas, zenuwaandoeningen, hyperactiviteit en laten we vooral kanker niet vergeten, als dit soort stoffen niet in ons voedsel worden gestopt. Dit valt toch wel mee zeggen de meeste mensen. Ze zeggen wel eens, het leven is een sprookje. Nou, sorry dat ik even uit mijn slof schiet, maar het lijkt godverdomme "sneeuwwitje en de giftige appel reloaded" wel. Alleen van dit soort giftige stoffen ga je een stuk langzamer dood. Ja, ik wil geen noodkreten uitslaan, want dat schrikt mensen immers af, maar ongeremde eerlijkheid heeft ook wel wat vind ik. Ik voel me belazerd.

"Die afvalchocola...daar word je met vreetzucht slank van. Die dieet/light cola...daar word je niet zo snel dik van als van andere cola." Je word voor de gek gehouden als mens. Er worden rechtzaken aangespannen omdat mensen elkaar belazeren van persoon tot persoon. 1 op 1. Kleinschalig. Terwijl er dagelijks wordt belazerd. Op grote schaal. 15 miljoen mensen als ik het alleen over Nederland heb. E-nummers worden al vervangen door moeilijk namen, omdat het consument inmiddels op de hoogte is dat E-nummers niet zo goed zijn. Ik zou die supermarkten of de producenten van dit soort producten moeten aanklagen.

Enfin, je begrijpt dat dit gezien mijn bovenstaande reactie aardig nieuw is. Want ben pas de laatste tijd bezig met dit soort grotere onderwerpen in relatie tot bewustzijn. Ok, het zijn kleine hoeveelheden. Ok, je word er wel oud mee. Maar dat rechtvaardigt toch niet dat we voor de gek gehouden mogen worden? Alleen maar omdat de definitie van macht bepaald lijkt te worden door de grote bazen. Die excuses in de trant van "valt wel mee" vind ik, op dit moment van bloeddrukverhoging, excuses van mensen die het niet echt onder ogen willen durven zien of er niet actief iets aan willen doen.

Als je dacht dat wat jij als individu doet toch niets uitmaakt in de wereld. Durven dromen, zeg ik dan. De reactie: "Niemand gaat ooit zo bewust eten." Waarom? Omdat wij als consument vaak de waarheid niet onder ogen willen zien. Ik kan me voorstellen dat mensen zich ondergesneeuwd voelen in deze kapitalistische wereld. Maar als je nergens in gelooft, word het zeker niets, dus wat dat betreft hebben die mensen gelijk.

Ik ben zelf muzikant. En je kent het wel... Het eerste wat men zegt over het kiezen voor een artistiek en creatief beroep? Daar is toch geen geld in te verdienen? Dit is niet erg als dit gezegd word, want het is ook aanpoten in de muziek. Maar dat dit gezegd word getuigt wel van het feit dat dit kapitalistische bijna in hart en nieren zit. Dus niet alleen in de grote spelers, maar ook de "gewone" mensen.

Als ik nu zeg dat er inclusief mij genoeg mensen zijn die er wel van kunnen leven. Alleen omdat we het ergens het naive idee hebben dat wij wel speciaal genoeg zijn...dat wij er wel in geloven...dat het ons wel gaat lukken. Dan geeft dat toch in ieder geval wat hoop om wel je leven en dat om je heen te beïnvloeden door alleen te beginnen bij jezelf.

Bron: "Wat zit er in uw eten? van Corinne Gouget en een zak Lays Superchips.

De ritmesexy staat op tape en de analoge fotoshoot!

@ the Hitfabryk

Al weer eventjes rustig op de blog, gek genoeg dankzij de drukte rond mijn afstuderen. Vorige week ben ik met Pandu Windartono en Dennis Hemstra studio de Hitfabryk van Siep Dijkstra in geweest om de bas, drums en eerste gitaar van mijn EP erop te zetten. Met Patrick Schaafstal zijn we op de arrangementen gaan zitten in de oefenruimte en produceert deze beste man ook de EP in de Hitfabryk. Nog een paar studiodagen voor de overige partijen en dan is het eindproduct in zicht. De tracklisting telt 4 nummers en 1 remix van een van de nummers. Dit zijn de titels, waar jullie snel geluid van zullen horen ;) "Feel rain", "Nothing to lose", "Good time" en "I haven't changed". De vormgeving van deze EP zal ik natuurlijk ook weer zo goed mogelijk aan proberen te laten sluiten op mijn concept en de kernwaarden/woorden daarvan...hierover later meer.


Verder ben ik met Maud van Maarseveen op pad geweest om met een analoge 35mm fotocamera een fotoshoot te doen in. Op een van de eerste mooie lentedagen van dit jaar. Een vraag die menig mens in mijn omgeving stelt is "Waarom geen digitale camera en waarom op deze manier?". Mijn reden hiervoor is dat ik het geen charme vind hebben. Er zit geen avontuur in, geen spontaniteit en het heeft geen nostalgie en bovenal. Het voelt niet zo echt in vergelijking met een digitale camera. Dan heb ik het vooral over het schieten, waarvan ik geloof dat je dit voelt in een foto. Maud begrijpt precies wat ik hiermee bedoel en waarom dit zo goed binnen mijn concept "de (bewuste) reiziger" past. Hier werd ik me die dag meer en meer van bewust en bevestigde het mijn gevoel. Met een analoge camera moet je teruggaan naar wat de basis is van fotograferen. Waar menig digitaal fotograaf een zo goed mogelijke compositie maakt en dit meerder malen bijstelt na het maken en wissen van een eerder aantal foto's, moet iemand met een analoge camera veel meer in kunnen schatten wat het beeld word. Het is zaak om een compositie zo goed mogelijk te bepalen voordat jet het plaatje schiet. Dit komt door d kostbaarheid van de film. Dan blijft het nog steeds spannend wat de camera uiteindelijk heeft gedaan. Je kunt het niet terugkijken en dat houd het spannend en zorgt voor een losse sfeer op zo een dag als deze. Natuurlijk hebben we vooraf een aantal dingen in ons achterhoofd gehouden om te kaderen wat binnen het concept zou kunnen passen. "ontdekken" en "ruimtelijkheid" en "ik en/op de wereld" stonden hierin centraal. Maar het idee van zien waar je beland speelde natuurlijk een grote rol.

Tipje van de sluier

Bij een digitale camera zie je het resultaat direct op je lcd schermpje. De charme wat een analoge camera geeft laat veel aan het toeval over, want je kan niet direct zien wat het licht doet en de schaduwen die je vastlegt. Door veel te fotograferen leer je dit uiteraard telkens beter in te schatten en weet je op een gegeven moment wat er gaat gebeuren, maar er is altijd iets extra's in een analoge foto wat het extra speciaal maakt. Dit vind ik te gek, want als ik door oude fotoboeken van vroeger blader is het een hele beleving. Het begint al bij het openslaan van zo een boek. De oude geur, de plakkers die al een beetje los beginnen te laten. Het is met de hand gemaakt in plaats van dat je door een map in je computer scrollt. Allemaal heel handig, maar binnen mijn concept is juist dat extra gevoel zo belangrijk. 


Natuurlijk kan dat best subjectief zijn en deels ook een principekwestie om in plaats van digitale foto's te bewerken en een analoge tint te geven, te kiezen voor het echte analoge. 


Bij het maken van analoge foto's laat je wat dingen aan het toeval over en stuit je op effecten of beelden die mooi of minder mooi uitpakken. Dan hangt het er nog van af wat mooi of minder mooi is...misschien is het minder mooie wel veel mooier. De eerste negatieven zijn inmiddels binnen en dit is waar ik me nu over aan het buigen ben en vragen bij stel... veel van de foto's zijn iets anders dan ik had verwacht, maar is dit "anders" een kenmerk van analoog? En iets is wat ik wil omarmen of is het een artistiek/technische keuze die ik anders had willen zien? Gedacht vanuit mijn concept.


Snel zal dit alles te zien/horen zijn op de nieuwe website :)

A turning point on my journey through Indonesia (practicing english ;)

A while ago I traveled two islands in Indonesia. I shared a lot of breathtaking views with my girlfriend. Somewhere in the middle of this journey I met Keoni (Hawaii) and Ronny (America) on the island Lombok. Keoni is a big wave surfer and Ron was willing to teach me the basics of surfing. And although I had learned a bit in Holland, I never got the chance to take it to another level. 

I was feeling so thankfull to have met such inspirational people on this journey.

One day Keoni and I talked about the pollution you see there and on earth every day. I noticed that people hardly use trashcans or clean the street or the beach. Two weeks earlier on Bali I was amazed a scooter driver dumped his garbage in a stunning valley in a town called Ubud. It made me think about what people can do to make the world a more beautiful place and sad to say I never thought about it that much. And when I did, I caught myself thinking that I couldn’t make a change in all that because only the government can make a big change. And in the meantime Keoni was teaching the kids and their mother, who lived there, to throw the garbage in a trashcan made of long leaves. Making an almost untouched place like this more natural. And on that moment I was inspired… I realized everybody has a choice to do something.  I wondered… What had been my share so far and what was my contribution going to be from here and how could I do that?


P.S. If you have any tips and tricks how to get my english to a higher level..it'll be much appreciated :P

Stukje gevoel eindelijk in woorden! "De reiziger" iets uitgediept

Vandaag ging ik mijn concept wat scherp stellen. In een van mijn vorige posts kwam het idee voor het concept "de reiziger" naar voren. Maar wat is in mijn optiek precies die reiziger en hoe bepalen keuzes zijn reis? Keuzes hebben je geleid tot waar je nu bent, maar keuzes kunnen je net zo goed ergens anders brengen. Aan de reiziger kleeft een groots verhaal. 

De reiziger. Iedereen heeft er een in zich. Of je nu op een wereldreis gaat of een innerlijk reis maakt, doet er in mijn optiek niet zoveel toe. Er is geen ontkomen aan wie jij bent en er is geen ontkomen aan de wereld waarin je leeft (op de voorwaarde dat je jezelf niet van het leven berooft ;). Dus deze twee aspecten van een reiziger overlappen elkaar constant, omdat je hoofd immers verbindingen legt met alles wat leeft. Je bent op deze wereld gebracht door je moeder en vader. Of ze nog bij je zijn of niet, jij bent er. Als je opgroeit ga je vanzelf op reis. Vanuit de natuur, naar het ouder worden. Onderweg kom je van alles tegen. Dingen die je wereld kunnen verbreden, waardoor je jezelf kan ontplooien en dingen die je afleiden naar een pad waar je je misschien eigenlijk niet eens thuis voelt. In een wereld als deze is het gemakkelijk af te dwalen. Iedereen heeft een mening en draaft die sterk of minder sterk door, waardoor er een gehaast en illusievol leven ontstaat. De mens (de reiziger) is beïnvloedbaar en kan hierdoor meer en meer van zichzelf verwijderd raken. Met als gevolg dat ze zichzelf kunnen afvragen wie ze nu eigenlijk zijn. 

Het kan ook gebeuren dat dat moment van ontwaken uit jezelf niet eens komt. Daarom hoop ik aan die ontwaking een steentje te kunnen bijdragen door je uit te dagen op reis te gaan en een bewustere reiziger te worden. Zo kun je zien wat het je kan opleveren, buiten het “clichématige” gegeven dat “reizen je blik verruimt”. En hoe je tijdens je reis dus niet alleen anderen, maar ook jezelf tegenkomt. Dit alles op de voorwaarde dat je ervoor open durft te staan. Want daar ontbreekt het ‘m vaak aan. Men is soms zo ver van zich verwijderd, dat die (zelf)reflectie en bewustwording niet eens een kans krijgt. Men is in deze situatie regelrecht in wat hem/haar door opleiding en maatschappij is geleerd, gaan geloven. Of je bent gewoon koppig ;)

Neem trouwen, kinderen krijgen, jarenlang een goede baan met financiële zekerheid, of juist het tegenovergestelde..feesten, blowen, drinken, onbetaalde rekeningen op je deurmat. Ik noem maar twee uitersten. Ben je waar je zijn moet? Ja, dat ben je zeker weten. Omdat je anders niet tot dit andere inzicht kan komen. Maar ben je waar je zijn wil en wil je hier blijven? 

Je hebt nu, gezien het feit dat je open staat voor het lezen van dit blog, een flinke stap gezet. En in ieder geval een keuze om je iets af te vragen en daar een gevolg aan te geven. Ik vraag je niet om te veranderen, maar ik daag je uit om bewust op reis te gaan en gewoon te zien wat je onderweg tegenkomt. Ga naar bijvoorbeeld Indonesië of zoek naar iets waar je zo een hekel aan hebt gekregen omdat je het zo graag wil maar niet kon krijgen, zonder excuses te zien in geld of wat dan ook. Waarom? Omdat ik uit ervaring mag zeggen dat je dan dichterbij jezelf komt en weet...je word er meer puur van...

Op pad met webdesigner Lotte van der Zanden...art-direction en concepting

Gisteren, op een mooie zonnige koude dag, ben ik afgereisd naar Utrecht om met Lotte van der Zanden te praten over het ontwerpen en bouwen van een nieuwe website met het concept erachter. Mooi te combineren met het ophalen van een gitaartas bij Feedback. Wil je niet mee op dit reisje en wil je gelijk ter zake? Sla dit onderstaande stukje dan over :) 


Eenmaal mijn gitaartas opgehaald vanaf de Feedback, liep ik terug naar het station waar ik met Lotte had afgesproken. Onderweg vanaf de Feedback liep ik een "new kids achtig type" tegen het lijf en hij leek zich bewust van zijn uiterlijk. Beleefd en gehaast begon hij een heel verhaal over dat ik het, gezien ik met een gitaartas liep, wel interessant vond dat hij dj is en met opnames voor een "New Kids" serie of film bezig is en dat hij daar in speelt en of ik het ook leuk vond en dat hij best wel bekend is en dat ik zijn naam vast wel ergens had gehoord (nee) en dat hij nu naar Maaskantje terug moest, omdat hij daar gisteren vandaan kwam... najah, duidelijk verhaal niet?... Hij leek in ieder geval geen moeite te hebben met ademen tussen het drukke verhaal door (speed?). Enfin, aan het einde van zijn verhaal vroeg hij om geld, zodat hij terug naar Maaskantje kon. Wat klopt hier niet?... Maar goed, ik was allang verzadigd van het ontcijferen van zijn verhaal zonder hoofdletters, punten en komma's en luisterde al niet meer echt naar wat hij vroeg en antwoordde maar met "nee, helaas". 


Grappig wat je wel niet tegenkomt op weg ergens heen. Zomaar een verhaaltje of een mond tot mond reclamestunt van New Kids? Ik ben in ieder geval benieuwd of hij in een nieuwe "New Kids" te zien is of dat ik toch maar eens een nieuw hyperactief typetje moet aankaarten bij de casting van New Kids?



Vandaag was een van de eerste momenten waarin ik wist hoe het was om vanuit een concept te denken voor mijn eigen persoontje. Vorige week vrijdag was ik al met Jamila Faber (conceptualist/liedjesmaker) en Jeroen Kluitenberg (theater) bezig om meer te zoeken naar beelden bij mijn concept. En dat Jamila vertelde dat 't "reiziger" zijn als enkel woord niet volstaat bij een concept. Er moet emotie en sfeer aan toegevoegd worden om het sterk te maken en het te voelen. DAT is wat ik gisteren met Lotte heb proberen te doen. En hier kwam ook een stukje art-direction (gaat o.a. over artistiek leiderschap) bij kijken, waarvoor ik voor het gemak even verwijs naar Eva van Netten. Die heeft er namelijk een te gekke afstudeerscriptie over geschreven.

Stukje creatief proces

Lotte (die overigens niet snel word vergeten door haar te gek strakke handschrift) en ik begonnen met de uitstraling van de website en konden daar door de rumoerige "The Village" (gezellige tent, maar voor zakelijkere doeleinden minder geschikt) niet echt een flow in krijgen. Eenmaal bij een Coffee Company aangekomen met internet namen we als startpunt de wat meer praktische kant van het website maken. Dus dan gaat het over de knoppen en de hoeveelheid daarvan, pagina-indeling en de hoeveelheid daarvan en wat de mogelijkheden daarin zijn technisch gezien. Dit gedacht vanuit het gegeven dat keuzes een reis bepalen en de sfeer/emotiewoorden die de reiziger typeert. (kern)Woorden als "eenvoud" (rust), "autonoom", "eerlijkheid" en "speels" passeerden bij ieder idee voor de website de revue. Een uitdaging hierin is om het tot een unieke geheel te gaan maken en het los te maken van het eendimensionale van een website. Ik vond het echt te gek om zo te brainstormen en te zoeken naar wat mogelijk is binnen het behouden van een concept. En mocht het woord "concept" nog steeds een vaag begrip zijn voor de lezers onder jullie...mensen hebben verschillende soortgelijke definities, maar als ik Thuur Caris mag citeren: "een concept is niets meer dan een vruchtbaar kernidee"... volgens mij was dat 'm ja ;)

Ik wil verder niet teveel verklappen over het idee achter de website, maar reacties op deze post worden wederom zeer gewaardeerd :)

Een concept voor mij en mijn muziek?

De afgelopen tijd ben ik veel nieuwe inzichten tegengekomen op de weg van het vinden van een concept. De masterclass van Maria Madelon en Arnold Veeman hebben daar een flinke vinger in de pap bij gehad en nog steeds. Net als Jamila Faber (singer-songwriter, conceptualist). Het is erg lastig om in alles wat me behelst een rode draad te vinden of juist een ding uit hetgeen te pikken wat typeert, waar ik wat mee kan in en buiten mijn muziek. Het volgende is uit het vele brainstormen, mindmappen, meningen vormen en verzamelen van materiaal wat ik mooi vind gekomen. Ik ben een reiziger in hart en nieren. Vandaar het concept "De reiziger". Maar wat versta ik dan precies onder "De reiziger" en hoe ga ik daar beeld bij vinden, kleur bij vinden en hoe kan ik dit uitstralen. (Een grappige bijkomstigheid is dat dit nauw verbonden met deze blog, waarin ik verslag doe van alles wat ik doe op een manier die past bij het reizen. Gek genoeg , dit had ik niet van tevoren bedacht.) Ik kan er nu op gaan schieten met allerlei vragen en wat het kan betekenen als ik dit concept helemaal doorvoer in wat ik doe. Wat betekent dit bijvoorbeeld voor mijn website...kan ik creatiever omgaan met het gewone woordgebruik in de knoppen als "contact", "biografie" of "media", zodat dit mijn concept kracht bij zet en het een rond geheel is? Inkoppers, maar niet om onbedacht te laten in het uitdragen van een concept.

Van de week ben ik in gesprek geweest met Erik Woltermann (geeft met Rocket Industries o.a. Eurosonic/Noorderslag een mooie vorm) en hebben we het gehad over hoe foto's het reizen kunnen uitstralen. Een sterke tool die ik hiervoor kan gebruiken is het gebruik van de Hiptamatic... een App waarmee je analoge authentieke beelden kan neerzetten en het gevoel van op weg zijn kan versterken. Ook omdat je de illusie wekt dat je met een oude Instamatic camera op pad bent.  Ik ben er vandaag wat mee aan het experimenteren geweest en hieronder wat foto's om je een idee te geven van wat het doet...niet perse reizende beelden, maar even gefocussed op hoe het eruit ziet. Mocht er een woord in je opkomen of je vind er iets van, dan hoor ik dat heel graag!

Hemingway, Roll

Roll, Distorted

Pinhole

Orange Peel

Interview Florian Wolff deel 2

Gisteren heb ik een lezing van Florian Wolff bijgewoond over zijn duurzame streven in zijn muzikale ondernemen. Een uitgebreid verhaal op wat Florian me in het eerste deel van het interview vertelde. Diep respect voor de keuzes die hij maakt in wat hij doet! Check it!

Hieronder het tweede en laatste deel van het interview! Check it also :)

Het nieuws...ik...en de wereld

Van de week zat ik weer eens het journaal te kijken, nadat ik dit eigenlijk al langere tijd niet had gedaan. Ik zal vertellen waarom. Het is voor de mensen die me kennen waarschijnlijk geen nieuwtje dat ik een gevoelige jongen ben... je weet wel, zo een eentje waarvan mensen met een mindere gay-dar zich afvragen of ik homo ben of niet. Hoewel ik het nu al jaren niet meer gehoord heb... word ik dan toch een man? Waarschijnlijk omdat het woord metroman (zonder de materiële kant) eens geïntroduceerd werd. Maar ik kan het ze niet kwalijk nemen, want om eerlijk te zijn heb ik best eens aan mezelf getwijfeld en kan ik er nog steeds knap van staan kijken dat ik een traantje laat omdat in een overdreven romantische komediefilm, waarin de spanning overigens enorm goed is opgebouwd ;) , de onmogelijke liefde toch niet zo onmogelijk blijkt te zijn.

Zo ben ik ook gevoelig op het vlak dat het nieuws bijna alleen maar kutnieuws is. Of 't boeit me niet of juist teveel. Alleen maar  gemoord, geld, olie, olielek, oorlog, wereld kapot, psychopaten, geld, en uhhh en geld. Ik wil er in een keer verandering in brengen en wel nu. Maar nu lukt dat niet en laat staan in een keer. Ik krijg er een ongelofelijk machteloos gevoel van. Na machteloosheid volgt frustratie en kan ik dat als ik geluk heb nog wel eens botvieren op een instantie die zijn werk niet goed doet of een telefonist(e) die weer de ballen verstand heeft van het bedrijf waarin hij/zij werkt. In een column voor school vroeg ik me ooit af waarom ik doorzap bij het nieuws omdat ik mezelf het leed wil besparen gepaard met de frustratie die daaruit volgt. Daarentegen walg ik ook van vrolijke programma's als RTL Boulevard en is tijdens mijn afstuderen een groeiende aversie tegen het commerciële ontstaan, waarin het bijvoorbeeld niet meer om de muziek gaat bij een programma als The Voice Of Holland.

Toen had ik de verklaring dat ik zelfontplooiing mij genoeg frustratie kan opleveren en dat ik andermans problemen er helemaal niet bij kan hebben. Ik ben daarin nog weinig veranderd, maar merk dat ik er niet voor kan weglopen... het achtervolgt me zelfs. In kleine dingen als; moet ik biologisch vlees eten om de natuur te helpen? Want die kippen hebben een beter leven zonder vetmesting en een leven op 1 vierkante decimeter en het vlees word niet vol wordt gespoten. Of moet ik juist gewoon vlees eten en de "Quest" geloven, omdat de hoeveelheid voedsel die geproduceerd word voor scharrelkippen misschien nog wel meer schade aan de natuur brengt. Of geen vlees..

Zoveel vragen die de wereld uitlokt en ik op mezelf laat afvuren en onmogelijk om ze allemaal te beantwoorden, laat staan na te leven. En wat ik met deze post wil zeggen weet ik ook nog niet, maar zoals Florian Wolff in het interview hieronder zegt "dat gaat in ieder geval allemaal door mijn hoofd". Mooi. Mijn reis door de wereld is nog niet klaar en zal dat misschien ook nooit zijn. Ik kan alleen maar hier en daar meepikken wat me belangrijk lijkt en goed. Stapje voor stapje, beginnend bij mezelf.

Interview Florian Wolff

Veel gebeurd de afgelopen weken! Een vervolg van de masterclass "Artistieke Identiteit", goede gesprekken met Thuur Caris en Jamila Faber. En daar zijn een aantal concepten uitgerold, waar ik mee bezig ben..nog even en dan een post hierover.

Maar niet te vergeten, een nieuw interview met Florian Wolff. Het moment dat Florian me zijn muziek in het kunstwerk overhandigt, waarna hij vertelt wat hem beweegt in de muziek, het leven, het schrijven van zijn muziek en of er een concept schuilt onder alles wat hij doet en laat zien.


Volgende week deel 2, waarin Florian dieper ingaat op het schrijven van zijn muziek!

Verder ben ik bij Bob Kolsters geweest om wat meer over studiotechniek te leren. Van hieruit wil ik het boek "Mixing with your mind" aanraden. De bijbel over opnemen, vind Bob. Microfoonplaatsing en de fijne kneepjes van het mixen komen onder andere aan bod.